Blogum sana söylüyorum, kocacım sen anla bunları emi..
Vakit buldukça köşe yazılarını okumaya çalışıyorum. Beğendiklerimi paylaşıyorum. Bunlardan bir tanesinde şöyle yazıyor..
"Bir insanın gelişmesini bir huni gibi düşünün. Bu huninin tepesine anneden, babadan ve aileden gelenleri koyun, çevresel faktörleri ekleyin, sosyal öğrenmeler, arkadaşlar, hepsi bu huniye dolsun. Bunlar hunide yavaş yavaş karışacak. Ve huninin dar ağzından aşağı doğru akacak. Tam arada, akmaya başlarken, huninin o en dar olan kısmında herşey bulamaç haline gelir. Esas çıkacak şey orada şekillenir.O huninin dar kısmına ne denir biliyor musunuz?Anne – çocuk ilişkisi! Annelik işte bu kadar önemli. Anneliğin bir eşi daha yok. Tanımlayabileceğimiz birşey değil. Yerine başka birşey de koyulamıyor. Evet, babalık da önemli. Ama babanın en büyük görevi aslında ne biliyor musunuz? Evdeki anneyi mutlu etmek. Evdeki anne mutlu olursa, o yuva yürür. O anne mutlaka eşini ve çocuğunu mutlu eder. "
Yazının tamamı burda..
Bence çok doğru annenin ruh hali ne kadar iyi olursa evdekilere o kadar fazla iyi enerji verir. Kendimden biliyorum o gün iyiysem herkes fark eder. Mutlu huzurlu günlere inşallah.
YanıtlaSilEvde Anne mutluysa tüm ev ahalisi bundan nasiplenir tabi mutsuzluğundanda:))
YanıtlaSilHicri yeni yılınızı kutluyorum sevgiler.