"Anne, Merhaba!"

İşten eve döndüğümde Kuzey uyuyor oluyor. Yarım saat de olsa dinlenebilmek adına, uyku düzeninde değişiklik yaptım. Öğleden önce ve öğleden sonra 2 kez uyuyor ben işteyken. Şimdiki bakıcı ablası, sağolsun çok güzel ilgileniyor  onunla. TV pek izlemez Kuzey, o yüzden biliyorum ki ablası öğretiyor ona. Son 20 günleri şimdiki ablasıyla. Daha sonra yeni bir abla bakacak oğluma. Huzursuz ve çok tedirginim bu konuda. Allah evlatlarımızı iyi insanlarla karşılaştırsın inşallah.

2 gün öncesiydi, işten sonra eve gittim, yarım saat sonra uyandı. "Anne, merhaba!" diyor bana. Hayranlıkla baktım oğluma. Şaşkın yüz ifademi anlatmaya gerek yok sanırım. Dün akşam da konuşuyoruz,

-Nasılsın oğlum, bugün oyun oynadın mı, neler yaptın?

-iyiyim!!

Bana verdiği cevap "iyiyim". Benim minicik oğlum büyümüş, benimle günlük sohbetlerini yapıyor.

Yaklaşık 2 haftadır boynum tutuldu, dün de ağrısı koluma vurmaya başlayınca muayene oldum, MR istedi doktor. Evden çıktık, hastaneye geliyoruz, yolda gördüğü insanlara "merhaba" diyor. : ))

Havaların az da olsa ısınmasını fırsat bilip, bol bol dışarı çıkartıyoruz. Bahçedeki ördeklerle oynamayı çok seviyor. Koşuşturup duruyor peşlerinde.

Ondan ayrı geçirdiğimiz zamanları telafi edemez elbette ama, birlikte zaman geçirmeye çalışıyoruz. Pazar günü İnkumuna götürdük, kumda bol bol gezdi, deniz kabuklarını keşfetti. Denize girip "bıcı bıcı" yapacakmış, zor tuttum.

Dün akşam da futbol sahasına götürdük, top oynadık hep birlikte. Sahada antreman vardı, onlarla oynamak istedi.

Kolumun ağrısına rağmen, el işi yapmadan da duramıyorum. Örgü, keçe derken şimdi de çarpı işine başladım. Resimdeki Hello Kity'i işledim. Güzel bir kızın odasında yer alacak. Çerçeveleme kısmı bittikten sonra.

Bunların yanı sıra Can YÜCEL' e ait bir kaç satır paylaşmak istedim. Kaç gündür yazıp siliyorum, sanırım Can YÜCEL benden güzel anlatmış durumu.

Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya


Insanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar ugrassanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüsü çekici, aldatıcı
İçine daldıgınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne gelecegini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!


Insanlar vardır; derin bır okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi bos sanırsınız.


İnsanlar vardır, coskun bir akarsu...
Yaklasmaya gelmez, alır surukler.
Tutunacak yer gostermez beyaz kopukler!
Ne zaman nerede bırakacagı belli olmaz;
Bu tip insanla bir omur dolmaz.


İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak baslı basına bır mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.


Insanlar vardır; çesit çesit, tip tip.
Her biri baska bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, dogruyu bulmalı.
Her seyden önemlisi insan, insan olmalı...
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.


Bosa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her sey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dısı birdir cekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranısı candan...

CAN YÜCEL

Sevgiyle kalın, sağlıklı, huzur dolu günler diliyorum.